“Tante was duiven aan het stoven.”

Ik was vanochtend vroeg op om ontbijt te maken voor David en Steven. Terwijl zij aten heb ik een portie brood en kaas ingepakt voor onderweg. Om half zes zijn ze richting Amsterdam vertrokken. Daarna ben ik, tot de kinderen wakker werden, terug in bed gekropen.

Nu David weg is heb ik de tijd aan mezelf. Na het noenmaal ben ik met de kinderen eindelijk weer eens naar tante Annetje gegaan. Toen we aankwamen haalde tante net twee duiven uit haar regenton. Ze hadden daar een half uur in liggen weken, vertelde ze, ter voorbereiding van een maal voor haar avondgasten. In de keuken stond een ketel heet water klaar, waarmee ze de veren van de vogels broeide. Daarna sneed ze ze in stukken en hing ze in een diepe pan met water boven het vuur. De duiven moesten eerst anderhalf uur koken en daarna stoofde tante de vogels verder met boter, kruiden en specerijen. Tante vertelde dat hoenderen, kapoenen, kalkoenen en fazanten op precies dezelfde manier klaargemaakt kunnen worden.

Terwijl de duiven lagen te stoven hadden tante, Jaccomijntje en ik de tijd om naast de haard bij te praten. De kinderen speelden intussen met de veren. Tante vertelde een mooi verhaal over hoe ze laatst met haar bierbrouwer in Delft onderhandelde over de grote lening die ze bij hem heeft. Haar logement, de Rooster, is daarbij het onderpand. Er was tante dus alles aan gelegen om tot een goed resultaat te komen. Ze zei dat ze tevreden was het resultaat, dus dat is mooi.

Ik heb veel bewondering voor tante. Sinds het overlijden van haar man Lambrecht van Belle, alweer een paar jaar geleden, bestiert ze De Rooster en dopt ze op alle gebied haar eigen boontjes. Daar kan ik een voorbeeld aan nemen. Dus dat zal ik ook maar doen.