
Het was Biddag vandaag, dus vanavond ben ik naar de preek geweest terwijl David op de kinderen paste. Toen ik thuiskwam, trof ik er een puinhoop aan. David was bij het vuur in slaap gevallen, Adriaan en Sara liepen ruzie te maken over wie er met de kolf mocht spelen en Roeltje krijste want ze had net haar hoofd gestoten tegen de tafelpoot. Volgens Sara was dat gebeurd terwijl Roeltje haar eerste stapjes probeerde te zetten, maar aan David was dit alles voorbij gegaan. Ik kan hem ook geen tel met zijn eigen kinderen alleen laten!
Vandaag heb ik mijn situatie eens grondig overdacht. Als David naar Arnhem zou vertrekken en ik niet mee zou mogen, dan verlies ik dus mijn inkomen én mijn dak boven mijn hoofd. Ik heb wel iets gespaard het afgelopen jaar, maar daarvan kan ik hooguit een maand leven. Ik heb geen idee hoe ik me daarna moet redden. Het baart me zorgen, maar ik moet er rekening mee houden dat alles zal veranderen.
Het weer van 17 december 1624:
“Eenderleij weder, doch weijnig regen ende koutachtigen Noortoosten wint.”