“Ik heb Davids lobben netjes gevouwen.”

Adriaan wordt al een hele vent. Hij is vandaag vijf geworden! Hij kan het alfabet voor- en achteruit opzeggen en ook fraai en net letters schrijven. Zonder dat hij overigens weet wat de letters betekenen, maar dat komt nog wel. Zijn vader is tenslotte schoolmeester. Verder is mijn neefje een kluchtige kletskous en een wildebras. Mijn broer David en ik hopen dat hij in deugd mag opgroeien. We zijn dankbaar voor zijn leven tot nu toe en bidden om voorspoed in de toekomst.

Vanmiddag heb ik David geholpen met het pakken van zijn bagage voor zijn reis naar Amsterdam. Ik heb zijn lobben netjes gevouwen en zijn kleren netjes in orde gemaakt. Ook heb ik de pakketjes en brieven voor vrienden en familie in Amsterdam ingepakt in zijn reiskist. Ondertussen schreef David een brief naar cousijn Beck waarin hij hem op de hoogte stelt van zijn en Hendriks komst.

Mijn broer had een drukke dag, want hij heeft zich vanmiddag ook nog even laten scheren en barbieren. Daarna hebben we vroeg gegeten, want hij wilde op tijd naar bed. Hij moet om drie uur vannacht op om de schuit te halen. Ik hoop maar dat hij zachtjes doet.