“David liet de zorg voor zijn kinderen graag over aan Roeltje.”

Ons klein Roeltje is weer thuis! De min kwam haar vanochtend brengen. Ik ben gelijk de hele dag met haar in de weer geweest. Het is een zoet wichtje hoor, maar ze poept en huilt zo’n beetje de hele dag door. Ik had haar vanmiddag meegenomen naar de Grote Kerk, maar dat werd een gênante vertoning. Ze heeft de hele preek op mijn arm liggen huilen. David voelde zich er overduidelijk ongemakkelijk bij dat iedereen naar ons zat te kijken.

Van David hoef ik niet al te veel hulp te verwachten bij de opvoeding van Roeltje, merk ik. Hij heeft de hele middag op zijn comptoir in zijn bijbel zitten lezen. Hij mag dan al twee wat grotere kinderen hebben, maar de zorg daarvoor liet hij vroeger graag over aan zijn vrouw Roeltje. Vandaag is hij zogenaamd de hele dag druk geweest met een briefje bestellen hier, een praatje maken daar, en langs zijn geheime juffertje wandelen.

O ja, en hij heeft namens tante Annetje – en eigenlijk ons allemaal – een brief geschreven aan haar zoon Seger van Belle, matroos in West-Indië. Dat is natuurlijk erg belangrijk.