“Ik heb nog wat verstelwerk gedaan.”

Het is ineens heel stil in huis. Zuster Eva is vanmiddag weer met de kinderen naar Delft vertrokken. Delft is niet het eind van de wereld, dat schijnt ergens voorbij West-Indië te liggen, maar met de pest die juist in Delft zo heftig rondwaart weten we eigenlijk nooit zeker of we elkaar nog in levenden lijve terug zullen zien. Maar goed, laat ik er niet te somber over doen. Bovendien heb ik een goede afleiding: vanaf morgen komt ons klein Roeltje bij ons in huis wonen. Het zal mij benieuwen!

David heeft vanmiddag op zijn comptoir wel een uur lang op zijn viool gespeeld. Ik werd er een beetje kriegel van, dus heb ik hem maar op pad gestuurd. Hij vond het prima, want hij wilde toch nog even bij tante Annetje en zijn compeer meester Miller langs voor hij bij Breckerveld zou gaan eten.

Zelf heb ik met de kinderen en Abraham een eenvoudige pot pap gegeten, en daarna heb ik nog wat verstelwerk gedaan. Het wordt weer steeds vroeger donker.