
Breckerveld was hier vanochtend vroeg al om met David, die nog in bed lag, over van alles te praten. Natuurlijk was zijn voorgenomen huwelijk wederom het belangrijkste onderwerp van gesprek. Breckerveld is wel een uur gebleven. Daarna heeft hij voor David een brief bezorgd en bij terugkomst is hij hier op de portie gebleven.
Ik mopper natuurlijk wel eens dat Breckerveld hier te pas en te onpas is, maar eigenlijk vind ik het ook wel fijn. Los van mijn gevoelens voor hem: hij brengt altijd de broodnodige vrolijkheid in huis. Zeker nu Abraham in Arnhem zit en David nog steeds somber is.
In die zin ben ik ook benieuwd hoe dat straks zal gaan als hij en Jenneke daadwerkelijk getrouwd zijn en zij hier in Den Haag komt wonen. Zou Breckerveld dan nog steeds zo dikwijls langskomen?
David en tante Annetje zijn vanavond bij de min langs geweest om ons klein Roeltje te zien. Het gaat goed met haar, vertelden ze me. Ze zijn wel anderhalf uur gebleven en hebben het kind gebakerd zien worden. Het lijkt me een heel gedoe om zo’n klein wezentje strak in de lappen te wikkelen. Maar goed, daar hoef ik me voorlopig geen zorgen over te maken.
Het weer van 9 april 1624:
“Weder als boven, kout, windig ende ongenuechlijck.”