Delen
Mensenlief, wat er nu toch weer aan de hand is! Vanochtend hebben we ontbeten in gezelschap van David, Jenneke, haar broer, Breckerveld, broer Steven en tante Annetje. Het was het afscheidsmaal voor mijn broertje Abraham en Jenneke. Zij zouden vanmiddag samen naar Arnhem vertrekken; Jenneke terug naar huis en Abraham naar zijn leerplek bij meester Herman Jansz. Zo’n reis naar Arnhem is nog een mijl op zeven, want ze moeten eerst met de schuit naar Utrecht en vandaar met de wagen naar Arnhem.
Maar goed, iedereen vertrokken, David lekker uit wandelen en ik bezig de ontbijtboel op te ruimen. Terwijl de kinderen lopen te klieren, komt Jan Breckerveld, de broer van onze Herman Breckerveld, langs. Hij was helemaal in de war: volgens hem is Herman met Jenneke en Abraham op de schuit richting Arnhem vertrokken. Zonder ook maar aan iemand iets te zeggen!
Toen ik dit bij thuiskomst aan David vertelde leek hij een tikje beledigd. Hij en Breckerveld zijn beste vrienden en dan vertrekt Herman zonder iets te zeggen zomaar naar Arnhem. We hebben samen urenlang lopen speculeren wat hier nu precies achter zit. Volgens David is het niet zo ingewikkeld: Herman is naar Arnhem afgereisd om daar een huwelijkscontract af te sluiten met Jennekes familie. Daar heb ik dan weer een beetje pijn in mijn buik van.
Het weer van 18 maart 1624:
“Hadde des morgens ofte nachts hertelijck gevrosen, sneeude voor-middags wederom wel een bet, doch wert op de middag helder ende schoon weder, met sonneschijn continueerende al de dag, met vorst ende noordelijcken wint.”
