
Het zonnetje van vandaag heeft me goed gedaan. Ik heb altijd moeite met de sombere wintermaanden. Davids zwager Seger van Belle vaart als matroos bij de VOC de hele wereld over. Hij schreef aan tante Annetje dat er landen bestaan waar het nooit winter wordt. Dat lijkt me nou zo heerlijk.
Het blijft maar tobben met onze Hendrik. Eerder vandaag kwam broer Steven terug uit Delft met het bericht dat het met Hendrik heel aardig gaat. Maar vanavond is Hendrik zo bang voor weer een nacht hevige koorts, dat hij laat vragen of een van ons bij hem wil komen waken. Dus straks gaat Breckerveld maar weer die kant op.
De gezondheid van Hendrik houdt ons en veel andere mensen bezig. Breckerveld komt een paar keer per dag langs om te vragen wat het laatste nieuws is. En David loopt iedere dag een rondje Den Haag om alle familie, vrienden en kennissen van Hendriks toestand op de hoogte te brengen.
Van zijn compeer, meester Matthijs Miller, kreeg David te horen dat er op zee voor Duinkerken de afgelopen dagen zware gevechten hebben plaatsgevonden. De hele zee leek in vuur en vlam te staan. Als dat bij Scheveningen het geval zou zijn, zou heel Den Haag uitlopen om een kijkje te nemen, denk ik zo.
Vandaag kwam ook het bericht dat Christiaan Huygens, de voormalige secretaris van Willem van Oranje en de Raad van State, hier in Den Haag is overleden.
Het weer van 7 februari 1624:
“Noch al vriesende met een Westen-wint, doch still ende lydelyck weder met heerlijcken sonneschijn.”