“Nu het bezoek vertrokken is, kan ik eindelijk aan mijn nieuwe dagboek beginnen.”

Een nieuw jaar is begonnen: 1624. Ik ben benieuwd wat het ons brengt. Nu het bezoek vertrokken is, kan ik eindelijk aan mijn nieuwe dagboek beginnen.

Het was een drukke dag vandaag. Mijn broer David had voor het noenmaal vriend Breckerveld te gast, dus die heb ik een mooie schotel met kool, spek en worst voorgezet. Ondertussen was Adriaantje wat ongeduldig, want hij wilde naar oom Adriaan en daarna naar zijn oma om zijn Nieuwjaars-ABC-brieven te laten zien. Hij had erg zijn best gedaan om wat moois te maken van zijn schrijfoefening. Ik heb hem samen met Abraham op pad gestuurd, want mijn neefje is nog wat te klein om alleen te gaan. Tegen de avond kwam hij weer terug: drijfnat en onder de modder, maar wel met de felbegeerde fooitjes voor zijn schrijfwerk. Het is ook best knap dat een ventje van nog geen vijf jaar oud al zo netjes zijn letters kan schrijven.

Vanavond had David opnieuw visite: zijn compeer Mr. Matthijs Miller en Anthonie de Voorleser. Ik heb vanuit mijn hoekje hier in de keuken een beetje mee zitten luisteren. Het is ongelofelijk wat die mannen allemaal met elkaar te bespreken hebben, of het nu over predikanten, het onderwijs of de schrijfkunst gaat: er komt geen eind aan. Het enige gesprek dat mij nog een beetje boeide ging over bloemen, en met name over de tulp. Dat schijnt een heel bijzondere bloem te zijn. Ik heb er nog nooit eentje in het echt gezien.